Afgelopen donderdag stormde het flink. Met als gevolg; fantastische wolken en veel plassen water.
Helaas kwam ik een dag later een ander resultaat van de storm tegen:
een omgevallen populier op het pad tijdens de wandeling met onze hond.
Ik kon het niet nalaten een tak uit de top van de omgevallen boom mee te nemen. Thuis heb ik de tak met zijn stijfgesloten knoppen nagetekend. Door te tekenen zie ik beter hoe de tak en de knoppen in elkaar zitten. Het gaat om het observeren, hoe de knoppen al weer startklaar zijn voor de komende lente. Nog even en dan worden het blaadjes...
Dat vind ik interessant, daar raak ik door geïnspireerd.
De populier heeft me al vaker geinspireerd, je leest het in de blog:
